FUTA MACHOZI MPENZI-05

NYEMO CHILONGANI
Moyo wa mzee Edward ulikuwa kwenye majonzi mazito, kila alipokaa alikuwa akimkumbuka mke wake, alimpenda kwa mapenzi ya dhati, hakutaka kumuona akiondoka mikononi mwake lakini Mungu aliamua kumchukua na kumpumzisha.
Faraja pekee kwa kipindi hicho alikuwa msichana Pamela tu, alimpenda msichana huyo, akamfanya kuwa karibu naye na kila wakati walikuwa wakizungumzia mambo yao mbalimbali likiwemo la kuishi pamoja.
Hilo halikuwa tatizo, kwa kipindi hicho Pamela alikuwa radhi kwa kila kitu, alimpenda mzee huyo kwa sababu alifanikisha kuirudisha furaha yake kama ilivyokuwa kipindi cha nyuma kabla hajakutana na Dickson ambaye alimuonyeshea upande mwingine wa furaha kwamba kulikuwa na huzuni kubwa.
Baada ya kumuoa na kuishi pamoja, Pamela akapata ujauzito. Hilo lilikuwa jambo la furaha sana, hakutaka kumficha mumewe, akamwambia kwamba alikuwa mjauzito kitu kilichomchanganya mzee huyo.
“Unasemaje?” aliuliza huku akionekana kuchanganyikiwa kwa furaha.
“Nina mimba!”
“Unasema una nini?”
“Mimba!” alijibu Pamela huku akiachia tabasamu pana.
Mzee Edward akamsogelea Pamela na kisha kumkumbatia. Moyo wake ulikuwa na furaha kupita kawaida. Katika maisha yake yote, hakukuwa na kitu alichokuwa akikitamani kama mtoto.
Alitafuta mtoto kwa miaka mingi, tangu alipokuwa bilionea, katika kipindi chote hicho alikuwa akimtafuta mtoto kwa mke wake lakini mwanamke huyo alikuwa na tatizo la kutoshika mimba na kumsaliti hakutaka kabisa.
Mungu alisikia kilio chake. Kuanzia siku hiyo hakutaka kumuona Pamela akitoka kwenda kazini. Akawatafuta wasichana ambao walifanya biashara hiyo kwa kuogopa kwamba shetani angeweza kujiinua na kumuua mke wake katika ajali.
Alimchunga kama nyuki wamchungavyo malkia wao, kila siku alikuwa akirudi nyumbani, kwa sababu alitarajiwa kupata mtoto hata kazi zake alizifanya kwa uhakika, alijitoa na kuufanya utajiri wake kuwa mkubwa.
Hakuridhika, alikuwa na kila kitu, akamuhamisha mkewe kutoka Masaki alipokuwa akikaa na kumpeleka Osterbay ambapo alinunua nyumba huko huku mama yake Pamela akimuacha Kijitonyama.
Alitamani kumuona mkewe akiwa kwenye maisha yenye furaha, akimlinda kwa sababu alikuwa akitarajia kumletea mtoto, kitu ambacho alikuwa akikitamani sana.
“Nahisi kama naota,” alisema Mzee Edward, wakati huo Pamela alitimiza miezi sita, tumbo lilikuwa kubwa na kila siku Mzee Edward alipokuwa akiliangalia, alitamani kulia.
“Kwa nini?”
“Hatimaye nakwenda kuitwa baba! Hii ni heshima kubwa sana. Mke wangu! Umenipa heshima ambayo siamini kama kuna siku ningeweza kuipata. Kuwa na utajiri pasipo kuwa baba, bora uwe masikini tu,” alisema mzee huyo, muda wote uso wake ulikuwa kwenye tabasamu pana.
Miezi tisa ilipotimia, Pamela akajifungua salama mtoto wa kike na kumpa jina la Melania ambalo kila siku lilikuwa kichwani mwa Mzee Edward. Melania akaongeza mapenzi katika maisha yao, kila siku mzee Edward alikuwa akimbeba mtoto huyo, kwa kumwangalia, alikuwa mtoto mzuri mno, alichukua sura ya mama yake na kila mtu aliyekuwa akimwangalia alikiri kwamba mtoto huyo angekuwa mzuri mno miaka ya baadaye.
“Ni katoto kazuri sana jamani! Hata kakitabasamu, mweee...kazuri hako,” alisema msichana mmoja, rafiki wa Pamela aliyekwenda kumtembelea mzazi huyo.
“Kweli kabisa. Natamani ningekuwa na katoto kama haka jamani! Kazuri sana,” alisema msichana mwingine.
Kila wikiendi walikuwa wakitoka na kwenda kwenye maduka ya watoto kununua nguo na vitu vingine vya watoto. Maisha yalibadilika, mtoto Melania alibadilisha kila kitu ndani ya maisha yao.
Mzee Edward alijipanga, akapanga maisha ya mtoto wake, hakutakiwa kupata tabu zozote maishani mwake, alitaka kumpa elimu bora, maisha mazuri ambayo yangeufanya uzuri wake kuongezeka maradufu.
Miezi ikasogea, miaka ikakatika, Melania alipofikisha umri wa miaka miwili akaanza masomo ya chekechea katika shule ya matajiri ya Victoria Nursery School ambapo ndani yake kulikuwa na watoto wengi wa matajiri na viongozi mbalimbali wakiwemo watoto wa mawaziri.
“Jamani! Huyu Melania ni mzuri sana, atakuja kuwa mrembo mno hapo baadaye,” alisema Mwalimu Bertha alipokuwa akimwangalia Melania.
“Kweli kabisa. Kana uzuri wa ajabu sana. Hivi amechukua kwa mama yake au?” aliuliza mwalimu Thomas, yeye mwenyewe alipokuwa akimwangalia Melania, alithubutu kusema kwamba katika maisha yake aliwahi kumuona mtoto aliyekuwa na sura nzuri mno.
“Amechukua kwa mama yake! Naye ni mzuri huyo..” alisema mwalimu Bertha, kila alipokuwa akimwangalia Melania, alitamani kama angekuwa mtoto wake.
Siku zikaendelea kwenda mbele, Melania akaendelea kukua, watoto wengi waliokuwa hapo shuleni walipenda kucheza naye kwa sababu tu alikuwa mzuri wa sura. Kila siku baba yake alipokuwa akifika shuleni hapo, kitu cha kwanza alitaka kupata taarifa kama kulikuwa na watoto waliokuwa wakipenda kucheza na mtoto wake.
“Yupo mmoja, huyu anaitwa Nicolaus...” alijibu mwalimu.
“Ndiye anapenda kucheza na binti yangu? Walimu kuweni makini! Hivi vitoto siku hizi vinajifanya kuwa na mambo ya kizungu sana,” alisema mzee huyo, alionekana kuwa na wivu kupindukia kwa mtoto wake.
Miaka ikakatika, baada ya kufika darasa la sita, uzuri wa Melania ukaongezeka zaidi, akavunja ungo, mwili ukanawiri, nyonga zikatanuka na sauti yake kuwa nyororo iliyowavutia wavulana waliokuwa wakimwangalia. Mbali na sifa hizo, kifua chake kikaanza kujaa, kila aliyemwangalia, alikuwa akimtamani sana.
Mvulana aliyekuwa karibu naye alikuwa Nicolaus, huyu alikuwa mtoto wa Waziri Mkuu, Bwana Antony Makunga. Alimpenda sana Melania, kila alipokuwa akimwangalia, aliuona uzuri wa msichana huyo.
Kulikuwa na wavulana wengi waliokuwa wakimpenda Melania lakini cha kushangaza, hakukuwa na yeyote aliyekuwa tayari kumfuata msichana huyo na kumwambia ukweli juu ya alivyokuwa, uzuri uliokuwa ukiwavutia mno.
Hata Nicolaus mwenyewe alikuwa mkimya, alimuogopa msichana huyo, japokuwa alikuwa rafiki yake lakini hakutaka kumwambia ukweli juu ya hisia kali za kimapenzi alizokuwa nazo kwa msichana huyo.
Alimpenda sana, moyo wake ulikuwa kwenye mapenzi mazito, wakati mwingine alishindwa hata kulala na alipokuwa akifanikiwa kulala, muda wote ndoto zake zilikuwa kwa msichana huyo lakini hakuufungua mdomo wake kumwambia ukweli.
Mapenzi yalimtesa na kumtesa, alipokuwa akimuona Melania akizungumza na wavulana wengine, alihisi kitu chenye ncha kali kikiuchoma moyo wake, alisononeka na siku nzima alikuwa akiugulia na maumivu makali.
“Melani!” alimuita msichana huyo.
“Nikuulize kitu?”
“Niulize tu Nico!”
“Daah! Au subiri nitakuuliza siku nyingine!”
“Jamani! Niulize leo...”
“Nitakuuliza tu!” alisema Nicolaus.
Alitaka kumuuliza kama msichana huyo alikuwa akimpenda kama alivyokuwa akimpenda au la. Kila alipotaka kumuuliza swali hilo, mapigo yake ya moyo yaliongezeka na kudunda kwa nguvu kana kwamba moyo ulitaka kuchomoka.
Melania alimuomba sana amuulize lakini kijana huyo hakumuuliza, akapotezea na kupanga siku nyingine ya kumuuliza.
Wakati Nicolaus akiwa anateseka moyoni mwake, hivyo ilikuwa kwa Melania. Alimpenda kijana huyo, kila alipokuwa akimwangalia, moyo wake ulikiri kwamba mvulana huyo alikuwa na sura nzuri kuliko wavulana wengi hapo shuleni.
Siku hiyo ambayo Nicolaus alisema kwamba alitaka kumuuliza kitu, alitega sikio lake, alitaka kusikiliza kile alichotaka kuuliza mvulana huyo lakini akanyamaza na kuahirisha kitu kilichomfanya kuumia mno.
Naye hakulala kwa raha usiku, mwili wake ulipevuka, matamanio ya kufanya mapenzi yalimkamata na mtu pekee aliyeona kwamba alistahili kumvua nguo zake hakuwa mwingine zaidi ya Nicolaus ambaye kila siku alikuwa na hofu ya kumwambia jinsi alivyokuwa akijisikia.
“Hivi nimwambie mimi au? Atahisi nini? Kweli msichana amtongoze mvulana! Nitaonekanaje? Kweli ni tamaduni yetu hii?” alijiuliza bila kupata majibu.
Siku zikaendelea kukatika mpaka walipomaliza darasa la saba na kuingia kidato cha kwanza. Hakukuwa na aliyemwambia mwenzake, kila siku walikuwa pamoja lakini wote waliogopana.
Walipoingia kidato cha tatu, Nicolaus hakutaka kukubali, kama kuteseka, aliteseka sana kwa ajili ya penzi hilo, alichokifanya ni kujitoa mhanga, akaupiga konde moyo wake na kumuita msichana huyo.
“Melani!” alimuita.
“Abee!”
“Naomba nikwambie kitu kimoja!”
“Kitu gani?” aliuliza Melania, tabasamu lilikuwa usoni mwake, Nicolaus akashusha pumzi nzito, mapigo ya moyo yakaanza kudunda kwa nguvu.
“Nakup....” alisema na kisha kunyamaza.
“Unasemaje?”
“Melania! Ninakupenda sana! Nilitamani nikwambie hili tangu zamani! Nimeshindwa kuvumilia. Kwa kipindi chote, miaka yote hiyo nimekuwa nikikupenda sana, nimeshinda nahisi leo ndiyo siku yenyewe. Ninakupenda sana Melania,” alisema Nicolaus huku akimwangalia msichana huyo usoni, kwa aibu, akaanza kuangalia chini.
“Nimesikia!” alijibu Melania baada ya ukimya wa sekunde kadhaa.
“Kwa hiyo?”
“Kuhusu?”
“Nataka uwe mpenzi wangu! Nataka uwe msichana wangu pekee!” alisema Nicolaus, wakati huo aliupiga moyo wake konde, alikuwa tayari kwa kila kitu.
“Naomba nikajifikirie...”
“Sawa,” alijibu Nicolaus harakaharaka, hakutakka hata kuuliza sababu za kumfanya msichana huyo kwenda kujifikiria na wakati jambo hilo lilikuwa la kumalizana kwa kuwa hisia zilikuwa moyoni na si nyumbani, ila kutokana na hofu, akamkubalia harakaharaka.

Je, nini kitaendelea?
Tukutane Alhamisi mahali hapa.
USikose kuSHARE kwa ajili ya marafiki zako.